จะเก่งพูด ต้องเก่งรับฟัง และใช้เทคนิคภาษากายให้เป็น

ผู้บริหารระดับสูง หรือ คนที่เก่ง จะเลือกเป็น นักฟัง หรือ ผู้ฟังที่ดีเสมอ
เพราะการฟังจะทำให้เราได้รู้จักแนวคิด ทัศนคติ นิสัยใจคอ หรือ บางมุมของตัวตนคนนั้น ผ่านการพูดเพื่อการสื่อสารของเค้านั่นเอง

และเพื่อให้การสื่อสาร นั้นสมบูรณ์แบบ การสื่อสารก็จะประกอบไปด้วย ผู้ส่งสาร, สาร, ผู้รับสาร, และประสิทธิภาพของคอนเท้นต์สื่อสารที่จะนำไปสู่กระบวนการอื่นๆ ต่อๆ ไป

สิ่งหนึ่งที่จะเข้ามาเติมเต็มให้กระบวนการสื่อสารนั้นสมบูรณ์แบบมากขึ้น หรือเกิดการจดจำเป็นภาพผ่านสายตาการมอง นั่นคือ การนำองค์ประกอบการสื่อสารด้วยท่าทางเข้ามาร่วมด้วย เพื่อให้เกิดประสิทธิภาพสูงสุดเช่นกัน มีเทคนิคมาแนะนำให้สามารถนำไปทดลองใช้เพื่อให้การสื่อสารดีมากขึ้นนะคะ

ท่านั่งสื่อความได้ : นอกจากการเลือกท่านั่งที่สบายสำหรับตัวเองแล้ว ต้องนั่งให้ดูสวยงามด้วย ไม่นั่งหลังค่อม และเปิดตัวกับไหล่ออกเพื่อแสดงให้เห็นถึงความพร้อมในการเป็นผู้ฟัง และถ้าหากเป็นคนชอบนั่งไขว่ห้างก็ควรจะจัดท่าทางให้ดูสวยงาม เพราะอีกนัยยะหนึ่งนั้นการนั่งไขว่ห้างสามารถสื่อถึงการปิดกั้น และไม่พอใจได้ ฉะนั้นระมัดระวังสักเล็กน้อย และใช้สีหน้าประกอบเพื่อให้ผู้พูดรู้สึกว่าเรากำลังตั้งใจฟังอยู่ ไม่ได้ปิดกั้นแต่อย่างใด
อารมณ์ร่วมอย่างจริงใจ : เช่น การแสดงความเข้าใจ ด้วยการโน้มตัวเข้าหาคนพูด เอียงศีรษะเล็กน้อย พร้อมสบตากับผู้พูดคนนั้นๆ จะช่วยสื่อความให้เขารู้ว่าเราเข้าใจ และเห็นใจกับเหตุการณ์นั้นๆทีได้รับฟังมา หรือสามารถพูดออกไปได้เลย ว่า เข้าใจนะ

แน่นอนว่าถ้ามีสิ่งที่ควรทำแล้ว ก็ต้องมีภาษากายบางอย่างที่เราไม่ควรทำขณะที่กำลังอยู่ในวงสนทนา ดังนั้นเราลองมาเรียนรู้ และนำไปสังเกตคนรอบข้างในการสนทนาครั้งต่อๆ เพื่อประเมินว่าอีกฝ่ายกำลังคิดอะไรกับเราอยู่กันแน่

การลูบจมูก : หากคู่สนทนาเริ่มลูบจมูกขณะที่ฟังเรา แสดงให้เห็นว่าเขาคนนั้นกำลังสงสัย หรือหงุดหงิดกับประเด็นในวงสนทนาก็อาจเป็นได้
การเอามือ หรือปากกาเคาะโต๊ะ : แสดงให้เห็นว่าผู้ฟังเริ่มหลุดความสนใจจากสิ่งที่ฟัง และถ้ายิ่งประกอบกับการนั่งเขย่าขาด้วยแล้วหล่ะก็ แสดงว่าคนนั้นแทบอยากจะลุกหนีจากวงสนทนานั้นไปเลยด้วยซ้ำ
การเอามือท้าวเอว : นอกจากจะเป็นท่าทางที่ดูไม่สวยงามแล้ว การเอามือท้าวเอวยังแฝงความหมายถึงการวางตัวเหนือกว่า การแสดงอำนาจ และความพร้อมที่จะสู้ หรือเอาชนะ
การใช้สายตา : การใช้สายตาในลักษณะต่างๆ สามารถแปลความได้แตกต่างกันออกไป การกระพริบตาบ่อยๆจะแสดงถึงการคิด หรือการพยายามที่จะปิดบังอะไรบางอย่าง ในขณะที่การจ้องตาแบบไม่กระพริบ แสดงให้เห็นถึงความไม่พอใจ แต่ถ้าคู่สนทนามีการเหลือกตามองขึ้นข้างบน นั่นแปลว่าเขากำลังจัดลำดับความคิดอะไรบางอย่างอยู่

ลองนำไปใช้และสังเกตดูเพื่อให้ทุกการสื่อสารมีประสิทธิภาพนะคะ